Deze halve marathon in Perugia had ik nog nooit gelopen. Tot op de dag van vandaag. Maratonina betekent halve marathon. Ik train (veel), en zo nu en dan loop ik in de weekenden wedstrijden om mijn conditie, en ritme op pijl te houden. Op 20 maart a.s. loop ik de halve marathon in Ferrara, waar ik een nieuw PR probeer te lopen. Onder de 1.31.
Dat zal niet makkelijk zijn, want dat betekent dat ik het tempo van rond de 4:15/km 21,0975 km lang moet volhouden. Vandaag was een zwaar parcours, dus met een gemiddelde van 4:28 moet ik tevreden zijn. Ik ben rustig begonnen, en na 7 km ben ik harder gaan lopen. Dat werkt goed een negatieve split, althans dat hoop ik. Ik heb altijd de slechte gewoonte bij de start gelijk te sprinten, en dat moet ik afleren. Want aan het einde van de wedstrijd zit ik er doorheen en haal ik niet mijn doel. Ok, het is ook mentaal, maar als je benen niet meer kunnen dan houdt het snel op.
Dit weekend is carnaval, en dan worden er allerlei lekkere gefrituurde dolci gegeten. De buurvrouw tegenover heeft mij een bakje huisgemaakte castagnole gebracht. Dat zijn gefrituurde deegballetjes met poedersuiker. Je kunt ze vergelijken met oliebollen zonder krentjes, maar dan net iets anders. Lief en lekker!
Nu bijkomen, die halve marathon hakt er best in. 21 februari loop ik de halve marathon in Scandicci, Florence, en dan moet het in maart in Ferrara gebeuren. Scandicci is de grote test!