Leven als een atlete in Italië
Olympische Zomerspelen in Rio de Janeiro
Het eerste wat ik vanochtend deed voor mijn training was op mijn iPhone kijken wat Dafne Schippers gedaan had. Zilver op de 200m, tegen alle verwachtingen in.
Teleurgesteld en boos. Niet waar ze voor naar Rio gekomen was.
Ik begrijp het.
Top sport
Allereerst wil ik duidelijk maken dat ik geen topsporter ben. Ik ben een (marathon) loper. Ik train 4x in de week.
Per maand krijg ik trainingsschema’s van trainer Fulvio Massini ter voorbereiding op mijn marathon in Amsterdam op 16 oktober.
Al een aantal maanden train ik zeer intensief, en ik kan alleen maar zeggen: Het is zwaar. Het is niet altijd makkelijk.
Dus laat staan als je wél een prof (marathon) loper of sporter bent!
Valeria Straneo
Zo vind ik Valeria Straneo een fantastische Italiaanse atlete. We zijn in hetzelfde jaar geboren, in 1976. In Bologna heb ik haar gezien bij een presentatie over haar boek “Valeria fa gli olimpiadi”.
In Rio de Janeiro is ze 13e geëindigd bij de marathon. Dat is zeer bewonderenswaardig na een lange blessureperiode.
Valeria Straneo in Bologna
Valeria Straneo topatlete in Italië
Valeria Straneo bij een presentatie van haar boek
Mirco met Valeria Straneo
Venetië marathon
Ik kan me herinneren dat ik een paar jaar geleden een PR wilde lopen bij de marathon van Venetië. Dat was me niet gelukt.
Ondanks alle trainingen, en goede afloop was ik alsnog niet tevreden.
Maratona di Venezia
De winnersmentaliteit zit in mij. Ik wil mezelf altijd verbeteren.
Finish Venetië marathon
Amsterdam marathon
In Amsterdam wil ik een mooie tijd lopen. Of dat gaat lukken? Ik wil onder de 3:23 lopen, mijn PR in Rotterdam.
Ik train nu voor een snellere tijd, en ik merk dat ik de juiste weg heb gekozen. Het valt niet altijd mee, maar als je iets wilt bereiken moet je er gewoonweg 100% voor gaan. Soit!
Kantoorbaan
Met mijn werk is dat dito. Eruit halen wat erin zit. Een kantoorbaan in Nederland was nooit een succes geweest. Ik moet wat uitdagingen hebben. Elke dag van 9 tot 5 werken, en vijf dagen achter de ramen zitten.
Nee, dat vond ik niet leuk. En dan is dit nog een klein detail overigens. Je droom achterna gaan, zoals ik dat heb gedaan, en nog steeds doe. Het is niet de makkelijkste weg, maar wel de juiste keuze die ik ooit heb gemaakt.
Co-working
