door SylviaItaly | feb 8, 2016 | Italië, Running
Ik moest hier iets over schrijven.
Misschien klopt het ook wel dat ik een beetje “strange” ben, maar toen ik de email ontving voor deelname aan een 18 km wedstrijd in Siena…
Corri Roma 2015
Allereerst is mijn naam niet makkelijk in Italië, daar heb ik ooit een blog over geschreven. En daarbij, waar ik ook deelneem aan hardloopwedstrijden, er staat altijd een Italiaanse vlag naast mijn naam, ofschoon ik toch echt in Rotterdam geboren ben.
Sinds kort ben ik lid van de FIDAL : Federazione Italiana di Atletica Leggera. Dat wordt je niet zomaar, daar moet je heel wat voor doen. Ik maak nu officieel deel uit van de Italiaanse Atletiekbond. Dus een beetje Italiaans ben ik nu wel.
In Siena is op 28 februari een 18 km wedstrijd. Daar doe ik aan mee. Maar nu blijkt dat er twijfels zijn. Misschien omdat ik Van der Male heet of dat er op mijn pasje staat “atleta straniera”. Vandaag ontving ik DE bevestigingsmail, maar of ik toch mijn medisch certificaat wilde opsturen : “stranger living in Italy please send an Italian agonistic health certification for athletics to…”
En ik heb een medisch certificaat, dat moet ook. Elk jaar is iedereen verplicht zich te laten keuren door een officiële sportarts om deel te kunnen nemen aan hardloopwedstrijden in Italië. Overigens voor elke sport geldt dit: wielrennen, judo, basketballen, voetballen.. Je moet je laten keuren. Ik begrijp het, verkeerd is het zeker niet. Maar elk jaar?
En waarom wordt in het buitenland bij marathons nooit naar een medisch certificaat gevraagd, en in Italië wel?! Is dit Italiaanse bureaucratie? Of verstandigheid?
42.93800412.621621
door SylviaItaly | feb 7, 2016 | Running
Deze halve marathon in Perugia had ik nog nooit gelopen. Tot op de dag van vandaag. Maratonina betekent halve marathon. Ik train (veel), en zo nu en dan loop ik in de weekenden wedstrijden om mijn conditie, en ritme op pijl te houden. Op 20 maart a.s. loop ik de halve marathon in Ferrara, waar ik een nieuw PR probeer te lopen. Onder de 1.31.
maratonina del Campanile
Dat zal niet makkelijk zijn, want dat betekent dat ik het tempo van rond de 4:15/km 21,0975 km lang moet volhouden. Vandaag was een zwaar parcours, dus met een gemiddelde van 4:28 moet ik tevreden zijn. Ik ben rustig begonnen, en na 7 km ben ik harder gaan lopen. Dat werkt goed een negatieve split, althans dat hoop ik. Ik heb altijd de slechte gewoonte bij de start gelijk te sprinten, en dat moet ik afleren. Want aan het einde van de wedstrijd zit ik er doorheen en haal ik niet mijn doel. Ok, het is ook mentaal, maar als je benen niet meer kunnen dan houdt het snel op.
Dit weekend is carnaval, en dan worden er allerlei lekkere gefrituurde dolci gegeten. De buurvrouw tegenover heeft mij een bakje huisgemaakte castagnole gebracht. Dat zijn gefrituurde deegballetjes met poedersuiker. Je kunt ze vergelijken met oliebollen zonder krentjes, maar dan net iets anders. Lief en lekker!
Castagnole dolce tipico
Nu bijkomen, die halve marathon hakt er best in. 21 februari loop ik de halve marathon in Scandicci, Florence, en dan moet het in maart in Ferrara gebeuren. Scandicci is de grote test!
43.08931412.440961
door SylviaItaly | jan 19, 2016 | Italië, Running, Toscane
Het is bijna wel zeker dat ik in het voorjaar geen marathon ga lopen… Gewoon geen tijd, en geen zin. Mijn hoofd staat er niet naar.
Ik train nu zoals het mij uitkomt. Ik doe vrij weinig aan versnellingslopen of heuveltrainingen. Ik volg geen schema’s. Nu loop ik vaak het standaard rondje in Castiglione del Lago, het plaatsje waar ik woon.
Garmin connect route in Castiglione del Lago.
In maart probeer ik wel in Ferrara een PR op een halve marathon te lopen (onder de 1.31) maar ik vrees dat dat zelfs lastig gaat worden. Ik wil momenteel lopen zonder “pensieri”, niks moet, alles mag. En dat voelt goed.
Wel ga ik elke woensdagavond in Florence trainen met FirenzeCorre. Dat is leuk, je loopt dan met een groep ongeveer 8 km door het centrum. Meestal is de start bij Universosport op de Piazza del Duomo. De warming up wordt gedaan om 19.45 uur en de start is om 20.00 uur.
Op zo’n avond zie je vaak dezelfde gezichten. Zo is er ook een man die altijd op blote voeten loopt. Dat kun je je niet voorstellen, maar hij heeft nooit hardloopschoenen aan. En hij loopt nog goed ook!
43.1264512.04784
door SylviaItaly | jan 12, 2016 | Food, Italië, Toscane
Na de halve marathon Perugia – Assisi op 10 januari jl. was ik uitgenodigd voor een lunch bij familie van vrienden van mij uit Chiusi, Toscane. Een Italiaanse lunch met antipasto (voorgerecht); 3 primi (pastagerechten); secondo (vleesgerecht); contorni (groenten) en dolci (toetjes).
We begonnen met een antipasto van crostini met zalm, noten en peren, capocollo en salami. Mmmm
Antipasto
Toen kwam de pasta. En niet één gerecht, maar verschillende soorten. Pici met cinghiale, en huisgemaakte ravioli met pompoen + ricotta en ravioli met spinazie + ricotta. Het was een heel karwei om de ravioli te maken want de dag ervoor was Miranda, de kokkin, al begonnen met koken. We aten de ravioli met “burro en salvia”, boter en salie.
Pici en ravioli
De wijn op tafel was huisgemaakte wijn uit Cortona. Super lekker!
Daarna kwam de secondo piatto op tafel, het hoofdgerecht. Dat was kip uit de oven met aardappels, en verschillende soorten groentes.
kip en aardappeltjes uit de oven met groente
En last but not least de dolci…
Panettone, cantuccini, chocolade en vin santo. Het was voortreffelijk! En zeker niet allemaal light. Bye bye dieet 🙂
Panettone, vin santo en cantuccini…
43.01551911.944775
door SylviaItaly | dec 14, 2015 | Italië, Running, Veneto, Wijn proeven
Toccata e fuga betekent “bliksembezoek”. Twee dagen Venetië is kort, maar perfect als je de stad intens beleeft.
Wat nog op mijn bucket list stond was hardlopen door Venetië in de vroege uurtjes. De stad van Casanova, La Serenissima. Ik wilde Venetië van de Venetianen opsnuiven…
En zo gezegd, zo gedaan dus. Het was zaterdagochtend 6.30 uur.
Vanaf appartement Malipiero startte ik richting het San Marco plein. Het was mistig, en guur. Het koude weer voelde ik tot in mijn botten.
Al lopende hoorde ik de gondola’s kletteren op het water. Op de bruggetjes was niemand te bekennen. Geen gondelier die te wachten stond op een volgende klant. De steegjes waren leeg… nessuno.
Het San Marco plein heeft voor mij iets mystiek. De Basiliek, de klokkentoren, Palazzo Ducale en het uitzicht op het eiland San Giorgio Maggiore. Ik was alleen met een handje vol hardlopers en fotografen.
Vanaf het plein ben ik langs het Giudecca kanaal naar S. Elena gelopen, en weer terug. De vaporetto’s voeren voorbij, maar niemand die in of uitstapte.
Terug op het San Marco plein gekomen ben ik richting de Rialto brug gegaan. Ik dwaalde door de steegjes. Het ene uitzicht was nog mooier dan het andere.
De route die ik heb gelopen kun je terugzien op mijn Garmin Connect. In totaal zijn het 11 km. “Venice Urban Running” was voor mij een onvergetelijke ervaring.
Nu ben ik weer thuis in Umbrië, en we komen steeds meer dichterbij Kerst. Met veel plezier kijk ik terug naar de mooie momenten in Venetië. Niet alleen vanwege mijn hardloopervaring in de stad, maar ook om mijn vrienden weer gezien te hebben.
Cicchetti e Ombre de Vin…
Venezia AILOVIU
45.44084712.315515
