TCS Amsterdam Marathon

Ik ben terug van weggeweest. In Italië is het mooi weer. Het is hier 20 graden.

Het regende en het was koud in Nederland. Het waren echte herfsttemperaturen. Dat ben ik niet meer gewend.

Ik ben een koukleum. Ik hou van warme zomers en milde winters. Zoals in midden Italië. Ik doe graag mijn trainingsrun in de zon. En dan het liefst in de ochtend langs de wijngaarden wanneer je de vogels hoort fluiten.

16 oktober 2016

Op de dag van de Amsterdam Marathon hebben we geluk gehad. Het was ongeveer 15 graden. Het zonnetje scheen, en er stond weinig wind. Perfect marathonweer!

Start marathon

Na al die zware trainingen afgelopen zomer dacht ik: “Ik moet alleen nog 42,195 km lopen”.

Uiteraard had ik de kriebels in mijn buik. Een paar minuten voor de start zei een runner tegen mij: “We moeten genieten…”

Ja, genieten. De neut ermee! Een marathon lopen is hartstikke zwaar. Ik heb me het leplazarus getraind. Ik moet en zal een nieuw PR lopen.

Wat krijgen we nou. Al die drankjes, gelletjes, schoenen, tests, trainingen en fysio’s. Het zijn investeringen geweest. Het is alles of niets.

Ludolf de pacer

De wedstrijd verliep vlotjes. Beter eigenlijk dan ik had verwacht.

Ludolf was mijn haas. Hij gaf mij tijdens de marathon drinken aan zodat ik kon doorlopen bij elke drankpost. Soms verloren we elkaar uit het oog, maar we hebben op 2 km na alles samen gelopen.

Twee weken voor de marathon had Ludolf de Kustmarathon gelopen in Zeeland. De kustmarathon is de zwaarste marathon van Nederland. Dat Ludolf ons ritme heeft kunnen volhouden wil zeggen dat hij fit is.

Er zaten maar 2 weken tussen de Kustmarathon en de marathon van Amsterdam. Zijn beste tijd voor een marathon is onder de 3 uur. Heel knap!

Ook mentaal heeft Ludolf mij erdoorheen gesleurd. In het Vondelpark liep hij voor mij op een vast tempo. 4:40/km. Dat was perfect, want na het 30-35 km punt “kak” je in.

Het kan gebeuren dat je de man met de hamer tegenkomt. Maar dat was bij mij niet het geval. Integendeel, ik kreeg vleugels!

We zijn begonnen op 4:40/km en geëindigd op 4:39/km. Ben ik Zwitserse of Nederlandse? Ongelooflijk.

Een persoonlijk record

De finish in het Olympisch Stadion was fantastisch met eindtijd 3:15,57. Een nieuw Personal Best. YES!

Als ik nu de foto’s terugkijk realiseer ik me dat ik een hele mooie tijd gelopen heb.

Het was hard trainen. Mede dankzij mijn trainer Fulvio Massini heb ik een goede prestatie neergezet. Hij heeft mij door de zware trainingen geholpen en ondersteund.

 

De nodige pijntjes heb ik gevoeld. Met af en toe een kleine blessure heb ik de trainingsschema’s naar tevredenheid volbracht.

Na de marathon was het tijd voor een glaasje spumante van wijnhuis Poggio alla Sala. Ik had namelijk iets te vieren!

Running

Hardlopen is niet alleen gezond voor je lichaam, het is ook goed voor je geestelijke gezondheid. Hardlopen doet mij goed. Ik kan het iedereen aanbevelen.

Maratona di Firenze

Nu moet ik herstellen. Ik bereid me langzaam voor op de Marathon van Florence op 27 november a.s. Ik ga géén wedstrijden lopen in de tussenperiode. Rustig trainen en weer opbouwen. Dat is wat ik moet doen.

De marathon van Florence heeft een prachtig nieuw parcours met start en finish op de Piazza del Duomo.

Non vedo l’ora. Evviva il lupo!