Italië heeft de grenzen weer open gegooid. Daar ben ik heel blij mee. In eigen land en met de andere landen. Als je nu naar Italië komt hoef je niet meer twee weken in quarantaine.
Maar toch is er nog veel onzekerheid. De coronavirus heeft de toerismesector hard geraakt in Italië. Het ligt nog grotendeels plat. Af en toe zie je een auto met een buitenlands kenteken. Maar daar blijft het bij.
De Piazza Grande is verlaten. Het blijft een donderwolk.
Piazza Grande
Horeca in Montepulciano
Als je nu een bar inloopt is het eigenlijk “on-Italiaans”. De barman heeft altijd een mondkapje op, hij draagt handschoenen en bij de kassa zit plexiglas. De locale horeca probeert de economie weer op te starten maar met voorzichtigheid.
Caffe Poliziano in Montepulciano
Veel restaurants in Montepulciano zijn dicht. Ze zijn failliet of de eigenaren wachten even af. En wie wel open is probeert er het beste van te maken.
Ik ben nog huiverig om ‘s avonds naar een bar te gaan. Ik hou het voorlopig bij een aperitief op mijn terras.
Sylvia Italy
Sylvia Italy
Boodschappen doen in Italië
Bij de Conad supermarkt in Montepulciano wordt onze temperatuur niet opgemeten. We moeten boodschappen doen met een masker op en met wegwerp handschoenen aan.
Het is niet verplicht een boodschappenwagentje te pakken want afstand bewaren blijkt nog steeds goed te gaan. Ondanks dat we soms wat ongeduldig zijn 😉
Lockdown
De Coronakilo’s hoef ik niet kwijt te raken. Ik ben niet dikker geworden tijdens de lockdown. Integendeel. De lockdown in Italië heeft een behoorlijke impact op mij (gehad). De lockdown is hier een stuk strenger geweest dan in Nederland.
We hadden totaal geen bewegingsvrijheid. En nu we zelfs weer meer mogen voelt het nog steeds niet normaal.
Running in Montepulciano
Gelukkig kunnen we weer sporten buiten. Ik loop 3x in de week hard. Het trainingsschema wat ik heb is een goed hulpmiddel en motivatie om weer terug te komen van een blessure en 3 maanden opsluiting in huis. Ik train veel op gras en onverharde paden.
Op mijn Garmin Connect vind je de routes en trainingen.
In Montepulciano bij Sant’Antonio is een privé “off-road” route over het gras en door de heuvels (met wat klimmetjes). Ik heb het voorrecht daar te mogen trainen. De eigenaar van het resort ken ik via het hardlopen.
Ook vind ik het heerlijk om te gaan fietsen. Dat doe ik om mijn bovenbenen te trainen en te genieten van het mooie Toscaanse landschap.
Montepulciano is verlaten. Je ziet geen mens op straat. Af en toe zie je een auto voorbij rijden. Maar verder is het erg stil.
Ik woon net buiten het centrum, gelukkig op loopafstand van de supermarkt. Ik hoef mijn auto niet te pakken om boodschappen te doen. Behalve als ik door mijn voorraad flessen water ben. Dan wel. Want water drinken wij niet uit de kraan, maar uit flessen.
Bij ons zijn de schappen niet leeg, er is geen leegroof op WC papier. Misschien denken wij eerder aan het inslaan van eten dan aan WC papier.
Masker
Ik heb nu gelukkig een masker kunnen bemachtigen in de apotheek. In Milaan en in veel andere plaatsen zijn ze niet aan te slepen. Integendeel, het ziekenhuispersoneel schreeuwt erom. Maar ik heb er een godzijdank. Die gebruik ik nu bij het boodschappen doen. Dat geeft me meer rust. Een gevoel van bescherming.
Thuis in Montepulciano
Het huis kom ik niet uit sinds de lockdown. Eerst was het nog toegestaan een wandeling te maken, maar dat is me nu ook ontnomen. Geen wandelingen meer. Het weer speelt wel mee. Ik kan gelukkig op mijn terras zitten. Ik studeer en lees mijn boeken buiten.
We zijn pas 10 dagen in lockdown en omdat de besmettingen in Italië vooralsnog oplopen worden de dagen in quarantaine verlengd. Voor hoe lang weet ik niet, maar misschien wil ik dat nog niet weten. De dagen thuis zijn nu al oneindig.
Elke dag maak ik een dagindeling voor mezelf over hoe ik de tijd ga doorbrengen. Dat is van fitness in huis, tot studeren, lezen en wat werken achter de computer.
Maar het gaat goed met me. Ik ben gezond, en ik hoop dat zo te kunnen behouden.
Besmettingen update
Vandaag hadden we in Montepulciano 4 besmettingen erbij. Ik volg een website waar ik de situatie in Italië kan volgen. Ik word er niet vrolijk van.
We zitten allemaal binnen om het virus Covid-19 in te dammen. Als we buiten Montepulciano gaan moeten we een formulier invullen. Als het niet urgent is word je teruggestuurd.
We hebben nog een lange weg te gaan, een hele lange weg.
Van 5 tot 7 oktober 2018 was de derde editie van Montepulciano Run. Een sportmanifestatie waarin wijn, cultuur en sport gecombineerd worden.
San Biagio kerk in Montepulciano
Montepulciano Run
Ik had ik me ingeschreven voor de 25 km wedstrijd.
Montepulciano Run
Op de race-dag zelf heb je twee afstanden die je kunt kiezen: 14 km en 25 km. Als je in voorbereiding bent op een najaarsmarathon is de 25 km een ideale afstand.
Het parcours moet wel aansluiten op de soort marathon die je gaat lopen.
Start Montepulciano Run
Op 4 november a.s. loop ik de marathon van New York. Dus een heuvelachtig parcours is een prima voorbereiding. De route van de Montepulciano Run verschilt en is vaak onverhard.
Je loopt langs de wijngaarden wat prachtige indrukken achterlaat van het Toscaanse landschap.
Start bij San Biagio Montepulciano Run
Start 25 km run Montepulciano Run
Rustig ben ik van start gegaan met de focus een lange afstand te lopen ter voorbereiding op New York. Op mijn schema stond 30 km. Vroeg in de ochtend had ik al 5 km gelopen.
De 25 km run was net iets anders dan vorig jaar, maar nog altijd even mooi. Bij elke drankpost ben ik gestopt om te drinken en onderweg heb ik mijn energie-gelletjes genomen.
Ik liep erg goed.
Montepulciano Run
Zonder enige verwachting heb ik heerlijk gelopen. Ik ben derde geëindigd van de vrouwen. Dit had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Ik train sinds juli intensief en de vermoeidheid zit al redelijk in mijn benen. Maar wellicht betekent dit dat ik fit ben. Dat ik klaar ben voor de marathon van New York?
Prijsuitreiking Montepulciano Run
De prijsuitreiking was op de Piazza Grande.
Pasta party
De pasta party is gratis voor alle deelnemers. Na afloop hebben we met een groepje runners pasta gegeten om gezamenlijk dit sport,- wijnevenement af te sluiten.
De wijnoogst van de sangiovese-druiven “prugnolo gentile” voor de Vino Nobile di Montepulciano. De wijngaarden op Tenuta Poggio alla Sala liggen er prachtig bij.
De druiven zijn klaar om geoogst te worden.
Jaargang 2018 Vino Nobile di Montepulciano
Vino Nobile di Montepulciano jaargang 2018 is een mooi wijnjaar.
Alla salute!
Wijnoogst Poggio alla Sala
Druivenplukkers Tenuta Poggio alla Sala
Sangiovese druiven voor de Vino Nobile di Montepulciano
Druivenplukkers Tenuta Poggio alla Sala
Sangiovese druiven voor Vino Nobile di Montepulciano
La Nobile is een jaarlijkse traditionele run in Montepulciano. De titel “La Nobile” verwijst naar de wijn Vino Nobile di Montepulciano.
Dit jaar, 2018, was de 59e editie. Het is een run van bijna 10 km in en rondom het wijnplaatsje Montepulciano. De start en finish is op de atletiekbaan. De atletiekbaan bevindt zich naast de tennisbaan, net buiten het centrum.
De route loopt langs de wijnvelden, de Tempio di San Biagio en door het centrum van Montepulciano.
Ondanks dat ik de nodige kilometers al in mijn benen heb zitten voor de marathon van NY, heb ik lekker door de heuvels gelopen met veel tempowisselingen.
La Nobile Run in Montepulciano
Prijsuitreiking
Ik ben 3e geworden van de vrouwen, maar dit keer heb ik geen ham of salami gewonnen. Een fles Rosso di Montepulciano, olijfolie en een stuk pecorino kaas. Heerlijk!
Prijsuitreiking La Nobile met Simona
De route
De route is prachtig voor als je een wandeling wilt maken in de groene omgeving rondom het plaatsje Montepulciano.
