Wijnhuis Sada in Toscane

Wijnhuis Sada in Toscane

Bolgheri streek

In de heuvelachtige Bolgheri-streek, vlakbij het plaatsje Casale Marattimo is wijnhuis Sada. Deze week bracht ik met Tiziana een bezoek aan dit wijnhuis om de wijnen van Sada en de mensen erachter beter te leren kennen.

Wijnhuis Sada

Wijnhuis Sada

Riparbella Toscane

De omgeving kende ik al. Een paar jaar geleden werkte ik in Riparbella. Dat is een dorpje niet ver gelegen van Casale Marittimo. Ik kwam toen regelmatig in Guardistallo en Montescudaio om te eten. Ook fietste ik daar veel in de Toscaanse heuvels.

Toscaanse heuvels

Toscaanse heuvels

Toscaanse landschap

Het Toscaanse landschap is heel divers. Ik kan niet zeggen welke omgeving ik het mooist vind, maar ik denk dat Toscane in het algemeen wel een beetje mijn hart gestolen heeft. Ook al hou ik van Umbrië, Trentino en Venetië.

Het uitzicht vanaf het wijndomein Sada is adembenemend mooi. Op 300 m boven zeeniveau liggen de 8 ha wijngaarden van de Vermentino druiven. Deze wijnstokken worden geleid door de Guyot methode. De druiven worden bij de wijnoogst met de hand geplukt.

Wijngaarden Sada

Wijnhuis Sada

Sada bestaat sinds 2000. De familie Sada komt oorspronkelijk uit Milaan. Zij zijn de eigenaar van dit mooie agrarische bedrijf. Ik ontmoette Davide Sada en zijn vrouw Cristiana Durin (gravin). Samen hebben ze kinderen, en twee teckels.

Aan de Viale Bolgherese is de 1 ha wijngaard waar de Cabernet Sauvignon, en Cabernet Franc druiven groeien. Op deze wijnstokken wordt de geleidingstechniek “alberello”  toegepast. Kleine “boompjes” die zich op zandgrond bevinden.

Van deze druiven wordt de befaamde Bolgheri Superiore geproduceerd.

Sylvia Italy

Fausto begeleidde mij door de wijnvelden van Sada, en ik had het voorrecht de nieuwe Vermentino 2017 te proeven. Een mooie frisse witte wijn die veel gedronken wordt in deze omgeving.

Sada wijnen worden wereldwijd verkocht. Wijnhuis Sada is een parel in de Bolgheri-streek. Erg blij hen ontmoet te hebben en met hen samen te werken.

Lunch

Na afloop van ons bezoek gingen we lunchen in Osteria del Pinzagrilli in Guardistallo. Een rode wijn uit Bolgheri ontbrak bij het eten uiteraard niet!

Sada wijn Toscano IGT

 

Fartlek training in Toscane

Fartlek training in Toscane

Hardlopen in Toscane

Elke week staat 1x fartlek op het programma, hetgeen betekent rustige training in de heuvels en het liefst op onverharde wegen. Dat is niet zo moeilijk om hier te vinden.

Heuvels zijn er in overvloed in Umbrië en in Toscane, maar je moet wel de route weten.

Toscaanse landschap

Castiglione del Lago

Vaak loop ik langs het Trasimeense meer en op het oude vliegveld van Castiglione del Lago. Ik probeer af te wisselen.

Mijn hardlooprondjes ken ik hier met mijn ogen dicht, dus als er de mogelijkheid is ergens anders te lopen dan doe ik dat graag.

Trainen in de winter

Het is bij ons nog vroeg donker, dus je moet de trainingen in de ochtend of in de middag plannen. Ik heb het geluk dat ik dat zelf kan indelen, omdat ik vanuit huis werk.

Trainen in de winter met een kantoorbaan is net even iets anders. Dan train je vaak laat in de avond, of heel vroeg in de ochtend. Ik moet er niet aan denken.

Montallese

Gistermiddag liep ik met Gianfranco. Hij woont in Montallese, dat is een klein dorpje dichtbij Montepulciano en Chianciano Terme.

Vanuit daar hebben we een 16 km parcours gelopen (in tempo 5:00/km) door de Toscaanse heuvels met prachtige vergezichten.

Training in Montallese

De trainingen voor de marathon van Rotterdam verlopen goed, tot nu toe. Ik heb nog wat maanden te gaan, maar het gaat lekker.

Pizza eten

Na afloop van de training hadden we wel een pizza verdiend. In Chianciano Terme is pizzeria “Rosso Vivo” waar ze de echte Napolitaanse pizza maken.

Mijn favoriete pizza is “la Bufalina“, pizza met gedroogde ham en buffel mozzarella.

Buon appetito!

Pizza bij Rosso Vivo in Chianciano

Lekkere pizza’s bij Rosso Vivo in Chianciano

 

Montepulciano ijs in Lucca

Montepulciano ijs in Lucca

Gelato

Italië is een walhalla voor iedere ijsliefhebber. Op elke hoek van de straat vind je een gelateria waar verschillende soorten schepijs wordt aangeboden. De standaard smaken vind je bijna altijd, zoals stracciatella, fragola, pistacchio en cioccolato.

Castiglione del Lago

In Castiglione del Lago heb ik mijn favoriete locaties waar ik mijn ijsje haal. Be Bop, niet ver het Trasimeense meer, is er één van. Ook bij het treinstation maken ze gelato artigianale, oftewel huisgemaakte schepijs.

Lucca

Om even terug te komen op Lucca, daar heb ik ijssoorten gezien in een gelateria die voor mij vrij nieuw waren. Nou wil ik me ook niet voordoen als dé ijs-expert. Maar smaken zoals pindakaasijs, perenijs met Chianti-wijn en Montepulciano druiven ijs had ik nog nooit geproefd! De keus was vrij lastig, want er waren zoveel lekkere smaken.

Mijn oog viel gelijk op de” Montepulciano grapes” ijs. Ze konden me helaas niet vertellen wat voor soort druiven het waren uit Montepulciano, maar de kans is groot dat het Sangiovese druiven waren. Een heerlijke smaak Montepulciano grapes ice cream: fris, fruitig en niet te zoet.

De gelateria die deze smakelijke ijssoorten verkoopt heet : La Bottega del Gelato in Via Santa Croce 87, Lucca (Toscane).

Lucca zelf is de geboorteplaats van de componist Puccini. Ik vind het zelf een erg leuke en gezellige stad met veel winkelstraatjes, pleintjes, restaurants, en terrasjes. Je kunt ook fietsen huren en een rondje fietsen over de stadsmuur.

 

Montecchio Peccioli Toscane

Montecchio Peccioli Toscane

Montecchio

Montecchio is een plaatsje in de gemeente Peccioli, Toscane met maar 200 inwoners. Het gebied is erg rustig en je kunt er prachtige wandelingen maken. Het dorpje heeft een middeleeuwse uitstraling.

De weg in Montecchio loopt door het dorp met aan beide kanten huizen en één kruidenierswinkel. Marco is de eigenaar van dat kruidenierswinkeltje.

De eerste avond na mijn komst in Montecchio ben ik met vrienden in het bergdorpje Orciatico gaan eten. Dat plaatsje is ongeveer een half uur rijden van Montecchio. Voordat we aan tafel schoven maakten we eerst een korte wandeling door Orciatico. Prachtige vergezichten toonden het Toscaanse landschap en de geboorteplaats van Andrea Bocelli Lajatico.

Het restaurant in Orciatico heet La Mangiatoia. Het restaurant is een tijdje dicht geweest, maar nu er een nieuwe eigenaar is komt er weer meer toerisme. De keuken van het restaurant omvat Toscaanse klassiekers, pastagerechten en locale vleesgerechten. Ook de toetjes ontbraken niet. Wellicht was dit de lekkerste tiramisù die ik ooit gegeten heb!

De volgende dag zou ik nog blijven voor de lunch om daarna weer richting huis te gaan. Samen met Paul besloten we voor de lunch 50 baantjes te zwemmen om de nodige kilocalorieën te verbranden van het eten van de avond daarvoor.

De gereserveerde lunch beloofde veel, maar bij aankomst bleek de teleurstelling zodanig groot dat we besloten ergens anders heen te gaan. Een miezerig buffet met farro (spelt), pasta met cinghiale en wat sla. Gelukkig wist Desiree nog een andere goede locatie voor onze lunch: La Locanda di Camugliano.

Menù:
Antipasto
– Antipasto misto
– Millefoglie di zucchine e melanzane
Primo
– I paccheri al ragù di Chianina
– Pennette con sugo di melanzane, zucchine, ricotta fresca e pomodoro
Secondo piatto
– Tagliata di cinta senese
Dolci
– sbrisolona con fragole e ricotta
– cheesecake

Een mooie locatie in de Toscaanse landschap. Goede bediening en lekker eten!

Het was een gezellig en heerlijk weekend met vrienden uit Rotterdam in Montecchio. Persoonlijk ken ik Peccioli en omgeving niet erg goed, maar Desiree schrijft leuke blogs over haar huis en ervaringen in Montecchio, Peccioli: Palazzotto Montecchio

 

TCS Amsterdam Marathon 2016

TCS Amsterdam Marathon 2016

 TCS Amsterdam Marathon

Ik ben terug van weggeweest. In Italië is het mooi weer. Het is hier 20 graden.

Het regende en het was koud in Nederland. Het waren echte herfsttemperaturen. Dat ben ik niet meer gewend.

Ik ben een koukleum. Ik hou van warme zomers en milde winters. Zoals in midden Italië. Ik doe graag mijn trainingsrun in de zon. En dan het liefst in de ochtend langs de wijngaarden wanneer je de vogels hoort fluiten.

16 oktober 2016

Op de dag van de Amsterdam Marathon hebben we geluk gehad. Het was ongeveer 15 graden. Het zonnetje scheen, en er stond weinig wind. Perfect marathonweer!

Start marathon

Na al die zware trainingen afgelopen zomer dacht ik: “Ik moet alleen nog 42,195 km lopen”.

Uiteraard had ik de kriebels in mijn buik. Een paar minuten voor de start zei een runner tegen mij: “We moeten genieten…”

Ja, genieten. De neut ermee! Een marathon lopen is hartstikke zwaar. Ik heb me het leplazarus getraind. Ik moet en zal een nieuw PR lopen.

Wat krijgen we nou. Al die drankjes, gelletjes, schoenen, tests, trainingen en fysio’s. Het zijn investeringen geweest. Het is alles of niets.

Ludolf de pacer

De wedstrijd verliep vlotjes. Beter eigenlijk dan ik had verwacht.

Ludolf was mijn haas. Hij gaf mij tijdens de marathon drinken aan zodat ik kon doorlopen bij elke drankpost. Soms verloren we elkaar uit het oog, maar we hebben op 2 km na alles samen gelopen.

Twee weken voor de marathon had Ludolf de Kustmarathon gelopen in Zeeland. De kustmarathon is de zwaarste marathon van Nederland. Dat Ludolf ons ritme heeft kunnen volhouden wil zeggen dat hij fit is.

Er zaten maar 2 weken tussen de Kustmarathon en de marathon van Amsterdam. Zijn beste tijd voor een marathon is onder de 3 uur. Heel knap!

Ook mentaal heeft Ludolf mij erdoorheen gesleurd. In het Vondelpark liep hij voor mij op een vast tempo. 4:40/km. Dat was perfect, want na het 30-35 km punt “kak” je in.

Het kan gebeuren dat je de man met de hamer tegenkomt. Maar dat was bij mij niet het geval. Integendeel, ik kreeg vleugels!

We zijn begonnen op 4:40/km en geëindigd op 4:39/km. Ben ik Zwitserse of Nederlandse? Ongelooflijk.

Een persoonlijk record

De finish in het Olympisch Stadion was fantastisch met eindtijd 3:15,57. Een nieuw Personal Best. YES!

Als ik nu de foto’s terugkijk realiseer ik me dat ik een hele mooie tijd gelopen heb.

Vondelpark Amsterdam marathon 2016

Vlak voor de finish Amsterdam marathon 2016

Het was hard trainen. Mede dankzij mijn trainer Fulvio Massini heb ik een goede prestatie neergezet. Hij heeft mij door de zware trainingen geholpen en ondersteund.

 

De nodige pijntjes heb ik gevoeld. Met af en toe een kleine blessure heb ik de trainingsschema’s naar tevredenheid volbracht.

Na de marathon was het tijd voor een glaasje spumante van wijnhuis Poggio alla Sala. Ik had namelijk iets te vieren!

Medaille Amsterdam marathon

Finish Amsterdam marathon

Finish Amsterdam marathon

Running

Hardlopen is niet alleen gezond voor je lichaam, het is ook goed voor je geestelijke gezondheid. Hardlopen doet mij goed. Ik kan het iedereen aanbevelen.

Maratona di Firenze

Nu moet ik herstellen. Ik bereid me langzaam voor op de Marathon van Florence op 27 november a.s. Ik ga géén wedstrijden lopen in de tussenperiode. Rustig trainen en weer opbouwen. Dat is wat ik moet doen.

De marathon van Florence heeft een prachtig nieuw parcours met start en finish op de Piazza del Duomo.

Non vedo l’ora. Evviva il lupo!

Firenze marathon 2016